28 şubat 2025

dün gece, resmi bir işlemi halletmek için istanbul’un dört köşesinde mekik dokudum. Nasıl oluyorsa, normalde en olmadık şeylerde aksilik çıkan meselede, her şey yolunda gitti, karşıma çıkan her memur yardımcı oldu. sezgilerimle hareket ettim bu sefer, güvenilir olduğunu hissetmediklerimle muhatap olmadım. başvuru koşturmacasının en büyük getirisi: işlemlerden birini gerçekleştirmek için bindiğim vapurda, istanbul’un en hafif tabirle ne kadar muhteşem bir şehir olduğunu yeniden farkettim.

bunun yanında, ülke gündeminde sosyal-etik bir kriz var: dinazorlar veya soyu tükenmek üzere olan belli yaratıklarla ilgili. mesele sosyal medyada patlamış tabi.

burada beni bir gülme tutuyor.

vegan aktivist bir arkadaşım durmadan paylaşım yapıyor.

maalesef neredeyse bütün aktivizmlerin beyhude olduğuna, en etkili aktivizmin en aktivistçe olmayanı olduğuna inanıyorum. aktivist hareketlerin hemen hepsi, insanların zaten yapıyor olmaları gereken şeyleri, asıl yapmaları gereken şey sanmalarının bir sonucu. ve de öfke israfı.

bazı kişi ve fikirler muhatap dahi alınmamalı. muhatap almak, saymaktır, bir nevi hak vermektir.